Page Nav

HIDE

Grid

GRID_STYLE

Classic Header

{fbt_classic_header}

Son yazılar:

latest

Ergen annesi olmak!

Ergen annesi olmak!  Düşünüyorumda çocukluğun zor olduğu dönem de geçmiş çocukluğum! Anneliğin zor olduğu dönemde ise anneyim! Neden...

Ergen annesi olmak! 
Düşünüyorumda çocukluğun zor olduğu dönem de geçmiş çocukluğum!


Anneliğin zor olduğu dönemde ise anneyim!

Neden mi? Devrelerim ve daha eskileri bilir, bizim dönemin annelerinin terbiye ve kontrolünün olmazsa olmazı terliklerdi. Hepimizin bir terlik anısı mutlaka vardır! Hatta o dönem annelerin olası bir terlik olimpiyatlarında herkesin favorisi kendi annesiydi:)! Çünkü bilir idmanların ne ateşli geçtiğini! Bir de bakışlar , neydi yahu o bakışlar? Birden fazla cümle vardı onlarda! Dışarda isek, "eve gidince sorarım hesabını" ," ben sana ne demiştim?", "hele bir dene""akşam babana söylerim" ve artık duruma göre daha ne anlamlar gizli olurdu o bakışlarda! Göz göze gledikten sonra artık kaç babayiğit burnunun dikine gider tartışılırdı! Dedim ya bizim dönemim çocukluğu idi bu! Kim ne derse desin dayak disipilin ve eğitimin olmazsa olmazıydı!

Ya şimdi? Mesela ben, kızımı ilk kucağıma aldığım zaman hani o yasaklı dönemlerden sonra kendi evimin genç yaşta iktidarı olmanın şımarıklığı ve sözde kararlılığı ile yasaklı bir anne olmayacağım dedim:) dedim de kızım büyüdükçe ne kadar uyguladım tabi bir de ondan dinlemek var!

İşte benim devrem annelerin çocuk eğitiminde ki çıkmazı! Hani annelerimizden gördüğümüz o geleneksel yöntemler ve kitle iletişim araçları ile uzmanlarımızdan öğrendiğimiz tavsiyelerle evladıyla arkadaş iletişiminde olan ebeveyin profili çelişiyor! Aile içi demokrasi, kendini ifade edebilen birey yetiştirilmesi,öz güvenli çocuk vs.

İlk etapda kulağa hoş gelse de ,  çocuğun ellerinde yoğurulurken bakıyorsun ki annenle senin arasında olan hani  o gizli saygı ve korku yok aranızda! Önce teleşlanıyorsun, çünkü kim ne derse desin her anne/baba evladında biraz kendisini görmek ister!

Ve sonra hayıflanır anlatırsın arkadaşlarına "biz anne ve babamıza böyle miydik? Bir bakış yeterdi hayır demek için, ya biz nerde yanlış yapıyoruz?" diye!

Sonra bakıyorsun ki ilkokul birinci sınıfa giden oğlun seni öğretmenine şikayet eder, "bizim evde demokrasi yok öğretmenim, televizyonun kumandası hep büyüklerde:)" işte bu kendini ifade edebilen çocuk bendenizin iki numarası:))!
Oysa televizyon izleme zamanı gelince saatlerce ev ahalisini spor programlarını izlemeye mahkum eden çocuğum bir de şikayet etmiş beni öğretmenine!

 (Özgürlüğün de sınırların olduğunu anlatmak zaman almıştı!)

Ergen diyorduk değil mi?
Ben çocukluğumda ve ergenliğimde hayrandım anneme, becerikli olması, arkadaşlarının ondan vazgeçemeyişi keyif verirdi bana ve şanslı hissederdim kendimi! Kahramanımdı babam, güven ve huzurdu kolları!
Fakat şimdi onbeş yaşındaki kızım, öyle çok eleştiriyor ki beni korktum hemen okudum ergen psikilolojisi ile ilgili kitapları ve de uzmanlara sordum, ohh dedim normalmiş:)) Ev dekorasyonundan tutunda, kılık kıyafetim, okuduğum kitaplar, seyrettiğim filmler küçük hanım için eleştirilecek " off anne o da ne öyle?" tepkisi ve burun kıvırmasıyla geçiştirilecek kadar önemsiz:)...

Durup düşünüyorum arkadaşlar, ya ben bu kadar zevksiz miyim diye? Yoo hayır bizim küçük hanımın dışında bakıyorum olumlu düşünceler çok çevremde yine bir oh çekiyorum:) ya insanın evladı tarafından eleştirilmesi ne zormuş!

Daha birini hazmedemeden bir de iki numara çıktı başıma, onüç yaşa az kala erkek ergen annesi olmak daha farklı bir tecrübe olacak belli!

Ben yine gelenekselci anne ile modern anne çıkmazındayım:) Bazen hött!!!! Bu evin reisi benim çıkışlarımla, aile meclisi kurup teklifler alıp ve alınan kararları takip eden iki anne profili arasında sıkıştığım da oluyor! En nihayetinde fıtratımızdan gelen yufka gönüllülük var ki, anne olan bilir!

Gözlerinizin içine baktı mı evladınız hangi yaşta olursa olsun size yeni doğduğu o günkü kadar savunmasız ve muhtaç görünür.

Küçük şeytanlar bilir ellerindeki kozu, siz ister gelenekselci anne olun ister modern anne illede vurur sizi kalibinizden tam on ikiden:)

Dilek YAKA
Bu yazımı okudukları zaman artık ne sitemler duyarım yaşama sebeplerimden bilmem ama, yaşadıklarımı yaşayan yüzlerce anne/ baba olduğunu bilmek ve daha neler neler var diyen dostlarımın iç seslerini duymak beni rahatlatıyor:)!

Sonuç olarak hangi model anne/baba olursak olalım, bir gerçek var ki beni mutlu eden, bu nesilden öğrenilcek çok şey var:)!

En başta hayır demesini biliyorlar, kendilerini ifade etmeyi, toplum önüne çıkıp konuşmayı, sosyal hayatlarını düzenlemeyi ve tercih yapabilmeyi:) bizlerin gel-gitlerle yaşadığımız zorluklarımız olsa da ufukta sağlıklı bireylerin olması içimi rahatlatıyor!

Yolunuz umut, yoldaşınız sevgi olsun!...

Hiç yorum yok

Yaşam Televizyonu sayfalarındaki yazılar hakkında her türlü eleştiri, yorum ve önerilerinizi bizimle paylaşmanızı istiyoruz. Teşekkürler.

Önizle